فوران آتشفشان آیسلند در ماه آوریل ، دومین حادثه ای بود که پس از حادثه 11 سپتامبر منجر به تعطیلی پر تردد ترین و بزرگترین فرودگاههای دنیا و لغو اکثر پروازهای بین المللی شد. شمار زیادی از مسافرین در انتظار بازگشایی مسیرهای هوایی بودند و انتقال حجم بسیار بالایی از محمولات مختلف با تاخیر زیادی همراه شد. در حالیکه این تعطیلی ها چندین روز ادامه داشت ، خسارات ناشی از آن باورنکردنی بود. کنترل ترافیک هوایی اروپا اعلام کرد که روز 18 آوریل فقط 4000 ( چهار هزار ) پرواز انجام شده است در صورتیکه آمار تعداد پروازها در روزهای عادی 28000 ( بیست و هشت هزار ) پرواز می باشد. اتحادیه بین المللی حمل و نقل هوایی اعلام کرد این روند روزانه 200 میلیون دلار خسارت به ایرلاینها وارد می آورد. وال استریت جورنال اعلام کرد انتقال حجم بسیار زیادی از کالاها و محمولات از اروپا به دیگر نقاط دنیا غیر ممکن می باشد چراکه عمدتا انتقال آنها از طریق هوایی صورت می پذیرد. بسیاری از شرکتهای کوریر معتبر و صاحب نام دنیا و از جمله شرکتهای کوریر ایالات متحده آمریکا در این مدت امکان جابجایی محمولات از مبدا آسیا به مقصد اروپا و بالعکس را نداشتند. بطور معمول این شرکتها حجم بالایی از مرسولات آسیایی را به اروپا و از اروپا به آسیا انتقال می دهند و لغو شدن پروازها باعث توقف فعالیت آنها در این مناطق گردید. در اروپا مدارک ، بسته های اکسپرس و اوراق مهم که معمولا از طریق هوایی حمل می شدند ، به ناچار تا رفع این بحران با قطار حمل شدند. استفاده از حمل ریلی مشکلاتی را بوجود آورد چرا که تحویل آنها با تاخیر زیادی انجام شد. از دیگر مشکلات ، محدودیت در ارائه خدمات در مناطق مختلف بود. معمولا در حمل و نقل هوایی ، هرگونه بار تجاری ، محمولات و یا اوراق می توانند به بیش از 300 مایل دورتر از مرکز و مقر اصلی شرکتهای هوایی تحویل داده شوند. این در صورتی بود که در مدت بحران از طریق حمل زمینی ، بسته های پستی با تاخیر بسیار زیادی تنها قابل حمل به بلژیک ، ایتالیا و روسیه بودند. بیشترین خسارات اقتصادی وارد شده در این مدت گریبانگیر دو قاره آسیا و اروپا شد. کشورهای آسیایی مثل چین ، کره جنوبی و ژاپن روزانه صادرات عمده ای با حجم بالا به مقاصد کشورهای اروپایی دارند و از آن سو ، برخی مواد اولیه و قطعات ضروری را از کشورهای اروپایی وارد می کنند. هرچند برخی شرکتهای بزرگ ژاپنی مثل سونی ، شارپ ، هیتاچی و پاناسونیک اعلام کردند که خوشبختانه لطمه ای جدی از توقف فعالیت شرکتهای هوایی ندیدند اما در مقابل آنها ، شرکتهای مهم و معتبر کشورهای چین و کره جنوبی بشدت دچار افت در صادرات و از دست دادن میزان هنگفتی از درآمد حاصل از آن شدند. در مدت بحران ، روزانه حدود 7000 تن ( هفت هزار تن ) محموله از آسیا به اروپا و 4000 تن ( چهار هزار تن ) محموله از اروپا به آسیا غیر قابل حمل بود و این مساله مشکلات جدی را برای صادرکنندگان ، تولیدکنندگان و برخی صاحبان کارخانجات بزرگ دنیا بوجود آورد. از دیگر مشکلات مهم در مدت این بحران حمل داروهای ضروری و لوازم پزشکی به مناطق مختلف دنیا بود. در حالی که کوچکترین تاخیر در تحویل آنها صدماتی غیر قابل جبران به بار می آورد اما امکان حمل هوایی آنها وجود نداشت. سومین صادرکننده بزرگ چین عملا از صادرات به اروپا در این مدت بازماند. فرودگاه بین المللی هنگ کنگ که مرکز و مقر اصلی اکثر شرکتهای هوایی است و ماهیانه چیزی در حدود 300000 تن ( سیصد هزار تن ) بار را از طریق هوایی جابجا می کند ، در این مدت کاملا بدون فعالیت ماند. شرکتهای حمل و نقل هوایی بزرگ و معتبر و صادرکنندگان قدرتمند آسیایی برای تحویل محمولات خود به اروپا با وقفه زیادی مواجه شده بودند. انتقال کالاهایی از جمله موبایل ، قطعات الکترونیکی پیشرفته ، لوازم مُد و ابزارآلات پیشرفته الکترونیکی آسیایی به مقاصد اروپایی معلق مانده بود. انتقال برخی محمولات ضروری به اجبار توسط کشتی صورت پذیرفت. اما این روش برای بسیاری از شرکتها روش پایدار و تایید شده ای نبود. بسیاری از آنها حتی با وجود چنین شرایطی حاضر به انتقال محمولاتشان با روشهای دیگر نبودند و همچنان در انتظار بازگشایی فرودگاهها و مسیرهای هوایی باقی ماندند. ژاپن اعلام کرد که ارسال محمولات کامپیوتر و نت بوک از ژاپن به اروپا طی این مدت کاملا متوقف شده است. نیسان موتور ، سازنده مطرح اتومبیل در ژاپن اعلام کرد که این بحران باعث شد تا 3 خط تولید دو کارخانه بدلیل کمبود قطعات ، یک روز از کار بیفتند. خط تولید بزرگترین سازنده قطعات الکترونیکی در تایوان ، بدلیل تاخیر در رسیدن مواد اولیه برای چند روز از کار افتاد. خسارت ناشی از وقفه در صادرات کشور کره جنوبی ، مبلغ 112 میلیون دلار تخمین زده شد. این در حالی است که طی مدت بحران امکان حمل بیش از 3000 تن ( سه هزار تن ) از محمولات بار هوایی در فرودگاه سئول وجود نداشت و این امر ضربه بسیار سنگینی به اقتصاد این کشور وارد آورد. یکی از شرکتهای بزرگ تکنولوژیکی در تایوان بدلیل توقف حمل بار هوایی ، 6 میلیون دلار خسارت دید. برخی سازندگان کامپیوتر در مرکز چین اعلام کردند برای پیشگیری از خسارت بیشتر ناشی از لغو پروازها ، محمولاتشان را از طریق حمل ریلی به اروپا و روسیه ارسال خواهند کرد. اما دیگر سازندگان کامپیوتر و نت بوک به ناچار از حمل دریایی برای انتقال محمولاتشان استفاده کردند. پس از کاسته شدن از شدت غبار ناشی از فوران آتشفشان ، رفته رفته پروازهای بخشی از اروپا شامل ایتالیا و فرانسه آغاز شدند. چندین پرواز نیز از آمستردام و فرانکفورت انجام شد. پس از بازگشایی مسیرهای هوایی و فرودگاهها ، ایرلاینها با حجم بالایی از محمولات گوناگون مواجه بودند که در ارسال آنها وقفه ایجاد شده بود. اکثر شرکتهای حمل و نقل هوایی اعلام کردند که بعد از این دوره بدون وقفه و شبانه روزی فعالیت خواهند کرد تا خسارات وارده را جبران نمایند و محمولاتی که حمل آنها متوقف شده بود را سریعتر تحویل نمایند. این حادثه علی رغم اینکه ناخوشایند بود اما توانست بخوبی جایگاه حمل و نقل هوایی و اهمیت آنرا در دنیای امروز به تصویر بکشد. این مساله که حمل هوایی کالاها توانسته است باعث روند رو به رشد اقتصاد جهان باشد بر کسی پوشیده نیست. درصد بالایی از حمل و نقل محمولات در سطح بین الملل از طریق هوایی صورت می پذیرند و به میزان استفاده از خدمات بار هوایی روز به روز افزوده می شود. کاملا روشن است که تاخیر در تحویل کالاها و محصولات صرفه اقتصادی ندارد و به منزله از دست دادن بازارهای جهانی است. علاوه بر این در موارد ضروری و حساس ، انتقال کالاهای حیاتی تنها از طریق هوایی توجیه پذیر است ؛ حمل داروها ، لوازم پزشکی ، مدارک و بسته های مهم ، حمل کمکهای ضروری به مناطق بحران زده و ... فقط و فقط از طریق هوایی می تواند مؤثر واقع گردد.